Przejdź do menu Przejdź do treści

wystawa Poftă bună

W imieniu Galerii Gablotki serdecznie zapraszamy na wystawę
Katarzyny Laskowskiej
Poftă bună
wernisaż 13 stycznia (poniedziałek) o godz. 12.00
Galeria Gablotki | 13.01–3.02.2025
kuratorka | Dominika Bobulska
W ramach wystawy „Poftă bună” (po rumuńsku „smacznego”) Katarzyna Laskowska prezentuje rysunki na papierze i ceramice, inspirowane wspomnieniami z dzieciństwa, spędzonego w Polsce i Rumunii. Niedorysowanie, niedopowiedzenie i umowność są językiem odzyskiwanych wspomnień. Przeszłość – zapamiętana niekiedy niedokładnie albo we fragmentach – zyskuje w pracach nowy, zmieniony kształt.
Zawody pływackie w wannie, zimowe wyjście na sanki z tatą, jazda na rolkach po mieszkaniu. Lampa, żyrandol, kaloryfer, brat, klamka od drzwi, wujek, kwiat doniczkowy, sprzedany dom, mama z psem. To fragmenty wspomnień z dzieciństwa w Polsce i Rumunii, pomiędzy dwoma kulturami, językami i religiami. W pracach Katarzyny Laskowskiej sprawy ważne, mieszają się z tym, co nieistotne, ale zapamiętane.
A może jednak istotne? Wokół przywołanych śladów i obrazów z przeszłości falują i drgają linie, plamy koloru, abstrakcyjne kształty. Jak we wspomnieniu na krawędzi wyblaknięcia: widzimy coś w oddali i niemal rozpoznajemy. Obraz to wyostrza się i przybliża, to zamazuje i oddala. Słówko na końcu języka, uporczywa melodia w głowie, znana skądś twarz – codzienne nieuchwytności. Przedmioty, otoczenie i okoliczności wydarzeń wielkich i małych.
„Poftă bună” znaczy po rumuńsku „smacznego”, „dobrego apetytu”. Jedzenie, wspólne posiłki, częstowanie gości – to nieodłączne elementy kultury Rumunii. Nie przypadkiem więc Katarzyna Laskowska przenosi swoje rysunki, inspirowane fotografiami z rodzinnego archiwum, właśnie na powierzchnię talerzy i kubków. Włącza przeszłość swojej rodziny do teraźniejszości, nie daje jej zblaknąć i zniknąć. Użytkowy charakter obiektów sprawia, że stają się elementem codzienności, czymś bardzo bliskim.
Dotykanie i chwytanie jest wpisane w naturę ceramiki: formowanie, szkliwienie, podawanie półmiska z rąk do rąk. Talerz oznacza częstowanie i dzielenie się. Kiedy brakuje właściwych słów, wspólne jedzenie daje porozumienie ponad językiem.
Pływanie i woda – obecne zarówno we wspomnieniach jak i w obecnym życiu autorki – przenikają do rysunków. Oplatające przedmioty linie, giętkie i falujące, zniekształcają krawędzie rzeczy. Wszystko jest rozbujane, jak kontury pływaczki pod wodą widziane z brzegu.
Niedorysowanie, niedopowiedzenie i umowność są językiem odzyskiwanych wspomnień. Dzięki temu można je stworzyć na nowo, w nieco innym kształcie, być może lepszym? Ostre krawędzie wyoblają się, to co przykre otrzymuje nowy, miększy kształt. Stłuczony talerz staje się dobrą wróżbą.
Katarzyna Laskowska
Rocznik 2001, absolwentka Grafiki na UKEN, aktualnie studentka II roku na kierunku Art & Design. Tworzy ilustracje i plakaty. Swoje prace realizuje przy użyciu tradycyjnych technik takich jak litografia, linoryt, rysunek czy malarstwo. Poza sztuką uwielbia eksperymenty z artystycznym makijażem i pływanie. Jest pomysłodawczynią i organizatorką kobiecych targów sztuki Wytwory.
13.1‒3.02.2025
Galeria Gablotki
Kraków, ul. Podbrzezie 3, I piętro
Biblioteka Nauk o Sztuce
Instytut Sztuki i Designu
pn‒pt 9.30‒15.00