Gajewski! Plakaty w Lorem Ipsum
Serdecznie zapraszamy do Galerii Lorem Ipsum na wystawę plakatów Stanisława Gajewskiego.
Wystawa potrwa do 30 czerwca 2024 r. Wystawę można oglądać od poniedziałku do piątku od 8:30 do 18:30, w przestrzeni holu budynku Instytutu Sztuki i Designu UKEN Kraków przy ul. Podbrzezie 3 oraz w wybrane weekendy (po uprzednim kontakcie: katarzyna.wojdyla@up.krakow.pl)
*
Stanisław Gajewski, ur. w 1987 roku w Warszawie, gdzie mieszka i pracuje. Realizuje projekty z zakresu plakatu, grafiki projektowej, ilustracji prasowej, instalacji artystycznej i działań w przestrzeni publicznej; prowadzi warsztaty artystyczne, jest autorem publikacji teoretycznych, wykłada. Laureat Stypendium Prezydenta RP, kilkakrotnie laureat Stypendiów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego; wielokrotnie nagradzany w konkursach międzynarodowych i krajowych. Członek Rady Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego, współzałożyciel Polskiego Oddziału Międzynarodowego Stowarzyszenia Artystów Karykatury.
Stanisław Gajewski to artysta dobrze rozumiejący istotę plakatu jako dzieła sztuki, a zarazem przekazu o przeznaczeniu tzw. użytkowym. Wszystko co składa się w plakacie na komunikat wizualny – forma, kolor, kompozycja, krój liter, a także technika wykonania – podporządkowane jest w plakatach Gajewskiego treści przekazu. Nie oznacza to jednak dominacji warstwy treściowej. Gajewski dąży bowiem do immanentnego powiązania treści z obrazem jako jej nośnikiem. Doskonale rozumie, że siła strony wizualnej jest podstawą emocji widza, a te decydują o jakości odbioru treści przekazu i społecznym „funkcjonowaniu” plakatu. Twórczość Stanisława Gajewskiego, przez lata związana z warszawską Akademią Sztuk Pięknych, w sposób naturalny wyrasta ze znakomitej polskiej szkoły plakatu. Jak niejednokrotnie zwracano na to uwagę, Gajewski stara się kontynuować i rozwijać najlepsze tradycje polskiego plakatu, nadając przy tym swoim pracom specyficznie indywidualny charakter. Artysta wie, że od siły ekspresji (zarówno w warstwie wizualnej, jak i treściowej) zależy skuteczność przekazu. Plakaty Gajewskiego bywają (są!) więc i dosadne, i niegrzeczne, i niecenzuralne, a zawarty w nich humor, zdaje się prowadzić również do tego samego celu: ma drażnić i budzić emocje odbiorcy. Niepowściąganej witalności form, swobodzie, komiczności, a nieraz także i obscenie w plakatach artysty – towarzyszy precyzyjnie zaplanowana ich percepcja. Stanisław Gajewski dba bowiem o odbiorcę, prowadząc jego uwagę do z góry przewidzianego efektu. Twórczość Gajewskiego zapada w pamięć i trudno się od niej, jak od jakiegoś rozbrykanego enfant terrible, uwolnić. I o to właśnie chodzi. W tym bowiem tkwi siła plakatów Gajewskiego; plakatów, które się pamięta.