Wystawa Agnieszki Łukaszewskiej pt. „Metafizyczny wymiar nieruchomości”
„Metafizyczny wymiar nieruchomości”, Agnieszka Łukaszewska, wystawa indywidualna w Galerii Innowacji, Politechnika Bydgoska.
Otwarcie wystawy 27.04.2022
METAFIZYCZNY WYMIAR NIERUCHOMOŚCI
Zestaw prac przygotowany na wystawę obejmuje rysunki, obiekty z ceramiki oraz obrazy cyfrowe inspirowane budynkami. Nie tylko znanymi i rozpoznawalnymi w pejzażu współczesnych miast w Polsce, ale w szczególności tymi zniszczonymi upływem czasu, zrujnowanymi pustostanami z II połowy XX wieku, a także budynkami już wyburzonymi. Artystyczne działania mają na celu ocalić ich obraz przed zapomnieniem i przywołać czasy ich świetności.
Artystyczna rekonstrukcja budynków dotyczy nie tylko wizerunków elewacji, czy dokumentacji ich bryły, ale sięga po zapisane w ich murach losy mieszkańców lub towarzyszące wydarzenia. Ukazując przemijanie dotyka egzystencjalnych i metafizycznych lęków. Skłania też ku rozważaniom, co jest trwałą wartością – dziedzictwem historii.
Pierwszy cykl poświęcony jest zabudowaniom dawnego PGR-u, z okolic Suwałk, wybudowanego w latach 60. ubiegłego wieku. Punktem wyjścia były wykonane przeze mnie fotografie wnętrz opustoszałych budynków. Resztki łuszczącej się farby na murze stały się kluczem do odbudowy obrazu z przeszłości. Na jej podstawie dobrana została gama kolorystyczna wykorzystana w odtworzonych, hipotetycznych portretach pracownic PGR-u i rysunkowej rekonstrukcji funkcjonujących budynków.
Kolejna seria prac Ms-14 dotyczy budynku mieszkalnego z projektu krakowskiego Biura Studiów i Projektów Budownictwa Wiejskiego z roku 1974. Rysunki przedstawiają fikcyjny dziennik budowy wymarzonego domu zaprojektowanego w roku mojego urodzenia, zostały wykonane na oryginalnych dokumentach z lat 70. ubiegłego wieku i symbolicznie opatrzone moją współczesną pieczątką służbową. Są rekonstrukcją zapamiętanych obrazów z czasów dzieciństwa, ówczesnych lamp ulicznych i pejzażu, artystyczną podróżą w lata 70. XX wieku.
Pozostałe prace przedstawiają m.in. Prodlew, krakowski biurowiec z lat 60. XX wieku – emocjonalną opowieść o wyburzaniu budynku, dawny dworzec PKS w Pułtusku, Le Pavillon Rose – narrację zbudowaną na podstawie historii nieistniejącego już budynku gospodarczego, a także nowohuckie nokturny oraz neony metaforycznie rozświetlające przywoływane z mroku niepamięci miejskie pejzaże.